بررسی وضعیت آمادگی جسمانی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بابل در مقایسه با نورم استان مازندران

مقدمه و هدف: تحقیق حاضر، با هدف بررسی میزان آمادگی جسمانی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بابل و ارتباط آنها با هم بوده است. اگرچه وضعیت آمادگی جسمانی گروهای سنی مختلف در برخی استان ها تعیین شده است، اما سطوح شاخص های مختلف آمادگی جسمانی در نواحی ویژه استان با استفاده از آزمون اصلاح شده بست ایفرد مشخص نبوده است. هدف مطالعه حاضر بررسی میزان آمادگی جسمانی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بابل و ارتباط آنها با هم بوده است. روش: جامعه آماری این تحقیق را 10330 دانش آموز دختر و پسر ابتدایی در دو گروه سنی 11و12 سال شهرستان بابل تشکیل می­دادند که از بین آنها 370 نفر به صورت طبقه­ای تصادفی انتخاب شدند. آمادگی جسمانی دانش آموزان با استفاده از آزمون­های اصلاح شده آمادگی جسمانی ایفرد، دو540 متر، انعطاف پذیری، دراز نشست و کشش بارفیکس مورد سنجش قرار گرفت. جهت تحلیل مقادیر به دست آمده از نورم استاندارد شده دختران و پسران گروه سنی10 و11ساله استان مازندران استفاده شد. برای مقایسه وضعیت هر شاخص آمادگی جسمانی دانش آموزان شهرستان بابل در مقایسه با نورم استانی از آزمون t استفاده شده است. یافته­ها: آمادگی جسمانی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بابل بیشتر از حد متوسط  نورم استان مازندران بوده است. تحقیق حاضر وضعیت دانش آموزان مازندرانی را نسبت به نورم استانی در قابلیت های قلب و عروقی (دو 540 متر) کمتر از حد نورم استانی، در بارفیکس در حد متوسط، در دراز نشست و انعطاف پذیری  بیشتر از نورم استانی است. همچنین بین میزان آمادگی جسمانی دختران و پسران در دو رده سنی 10 و11 سال در شهرستان بابل تفاوت وجود داشت. پسران در زمینه آزمون دو 540 متر کمتر از حد متوسط استانی، ولی در بقیه آزمونها در حد متوسط یا بیشتر از حد متوسط عمل کرده­اند. دختران 11ساله نیز در آزمونهای دو 540 متر و دراز نشست بیشتر از حد متوسط و در آزمون­های بارفیکس و انعطاف پذیری کمتر از حد متوسط عمل کرده اند، اما دختران 10 ساله در همه آزمونها کمتر از حد متوسط نورم استانی عمل کرده اند. بحث و نتیجه گیری:با توجه به یافته­های  تحقیق می­توان عنوان نمود که میزان آمادگی جسمانی  دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بابل بیشتر از حد متوسط  نورم استان مازندران بوده است. اگر چه عملکرد موجود نشان از وضعیت مناسب زمینه­های مورد بررسی می­دهد ولی همچنان اطلاع از میزان پیشرفت آمادگی جسمانی کودکان و نوجوانان کشور و تجدید نورم های استانی و ملی آمادگی جسمانی در اولویت قرار گیرد. چکیده مقدمه و هدف: تحقیق حاضر، با هدف بررسی میزان آمادگی جسمانی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بابل و ارتباط آنها با هم بوده است. اگرچه وضعیت آمادگی جسمانی گروهای سنی مختلف در برخی استان ها تعیین شده است، اما سطوح شاخص های مختلف آمادگی جسمانی در نواحی ویژه استان با استفاده از آزمون اصلاح شده بست ایفرد مشخص نبوده است. هدف مطالعه حاضر بررسی میزان آمادگی جسمانی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بابل و ارتباط آنها با هم بوده است. روش: جامعه آماری این تحقیق را 10330 دانش آموز دختر و پسر ابتدایی در دو گروه سنی 11و12 سال شهرستان بابل تشکیل می­دادند که از بین آنها 370 نفر به صورت طبقه­ای تصادفی انتخاب شدند. آمادگی جسمانی دانش آموزان با استفاده از آزمون­های اصلاح شده آمادگی جسمانی ایفرد، دو540 متر، انعطاف پذیری، دراز نشست و کشش بارفیکس مورد سنجش قرار گرفت. جهت تحلیل مقادیر به دست آمده از نورم استاندارد شده دختران و پسران گروه سنی10 و11ساله استان مازندران استفاده شد. برای مقایسه وضعیت هر شاخص آمادگی جسمانی دانش آموزان شهرستان بابل در مقایسه با نورم استانی از آزمون t استفاده شده است. یافته­ها: آمادگی جسمانی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بابل بیشتر از حد متوسط  نورم استان مازندران بوده است. تحقیق حاضر وضعیت دانش آموزان مازندرانی را نسبت به نورم استانی در قابلیت های قلب و عروقی (دو 540 متر) کمتر از حد نورم استانی، در بارفیکس در حد متوسط، در دراز نشست و انعطاف پذیری  بیشتر از نورم استانی است. همچنین بین میزان آمادگی جسمانی دختران و پسران در دو رده سنی 10 و11 سال در شهرستان بابل تفاوت وجود داشت. پسران در زمینه آزمون دو 540 متر کمتر از حد متوسط استانی، ولی در بقیه آزمونها در حد متوسط یا بیشتر از حد متوسط عمل کرده­اند. دختران 11ساله نیز در آزمونهای دو 540 متر و دراز نشست بیشتر از حد متوسط و در آزمون­های بارفیکس و انعطاف پذیری کمتر از حد متوسط عمل کرده اند، اما دختران 10 ساله در همه آزمونها کمتر از حد متوسط نورم استانی عمل کرده اند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته­های  تحقیق می­توان عنوان نمود که میزان آمادگی جسمانی  دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بابل بیشتر از حد متوسط  نورم استان مازندران بوده است. اگر چه عملکرد موجود نشان از وضعیت مناسب زمینه­های مورد بررسی می­دهد ولی همچنان اطلاع از میزان پیشرفت آمادگی جسمانی کودکان و نوجوانان کشور و تجدید نورم های استانی و ملی آمادگی جسمانی در اولویت قرار گیرد.